|
ZIMSKO UGINUĆE PČELA
Predrag Cvetković Fotografije:Oliver Mihajlović
Glad. Nedostatak hrane je čest uzrok stradanja. Tom prilikom uginjava celo pčelinje društvo ili samo pčele koje se nađu u pojedinim "ulicama" između ramova na kojima nema hrane. Hladno vreme onemogućava kretanje pčela i pomeranje klubeta na veća rastojanja na saću pa se dešava stradanje usled gladi i u slučajevima kada u drugim delovima košnice ima dovoljno hrane (sa strane ili u nastavcima iznad klubeta). Pčele koje su stradale imaju ispružene rilice, uvučene su u prazno saće i nalaze se najčešče na ramovima na kojima nema meda, ili je med udaljen od klubeta. Deo pčela je iz klubeta pao na podnjaču. Varoa i virusi. Pčelinja društva koja su bila jako zaražena varoom i virusima koje ona prenosi su u većini slučajeva stradala i pre zime, ali ako pčelar to nije uočio ranije, to sada može videti. Znaci koji nas upućuju na ovakvu sumnju su nalaženje košnica u kojima i nema pčela (napustile su košnicu), zatim jako oslabljena pčelinja društva - vrlo malo pčela koje najčešće i uginjavaju zato što ne mogu da obezbede minimalno grejanje klubeta ili eventualnog legla, iscrpljene su i često boluju i od nozemoze.
Nozemoza. Stradanje pčela od nozemoze se obično ne događa sredinom zime već
tek pri samom kraju, i u proleće. Znaci koji ukazuju na bolest mogu biti smeđe
mrlje od izmeta na košnici, ramovima i saću, pčele koje
teško hodaju i poleću, slabljenje pčelinjeg društva i sl. Potrebno je
razlikovati nozemozu od uobičajenog čišćenja pčela. Najsigurnija dijagnoza se
daje u ovlašćenim veterinarskim ustanovama a da bi se bolest koliko-toliko
predupredila, savetuje se slanje uzoraka mrtvih pčela na pregled a to je
uostalom po naredbi republičkog veterinarskog inspektora u Srbiji i zakonom
obavezujuće za pčelare. Uzorkovanje treba izvršiti najbolje u januaru ili
februaru.
|
|