|
Priredio Predrag Cvetković
Francuska. U normalnim okolnostima, francuska provincija Provansa je tokom sezone puna rascvetale plave lavande i drugog medonosnog bilja. Ove godine, zbog suša, pčele su ostale bez paše lavande, majčine dušice, ruzmarina i vrijeska. Tako, jedan pčelar iz mesta Pertuis, koji ima oko 400 košnica, ove godine je imao samo 40 produktivnih košnica, koje mu ne mogu doneti prihod ni da pokrije troškove selidbi. Ali i pre suše, pčelarstvo u Francuskoj je bilo na kolenima. Do nedavno, smrtnost pčela tokom zime je bila oko 10% od ukupnog broja pčelinjih društava, a sada ona iznosi čak 60%. Predpostavlja se da masovna upotreba pesticida toliko oslabi pčelinja društva da ona postanu jako podložna drugim bolestima. Neki smatraju da je uzrok tako povećanom stradanju pčelinjih društava i nekontrolisan uvoz i gajenje velikog broja rasa pčela iz celog sveta i efekti njihovog ukrštanja sa domaćim pčelama. - U Francuskoj je ove godine donet Državni program za unapređenje proizvodnje i prodaje meda. Ministarstvo poljoprivrede je odobrilo pomoć pčelarima za selidbu za 2004. godinu. Pčelari mogu u okviru tog programa da traže dizalice (mehaničke, električne, hidrauličke), utovarivače, vučna vozila sa dizalicama -platformama, vučna vozila prilagođena za transport košnica (min. tež. tovar 750kg), platforme za transport košnica na vozilima, palete, stezače za učvršćivanje košnica, male traktore za rašćišćavanje terena (prilagođene za primenu na pčelinjacima), elektronske vage sa slanjem podataka na daljinu, investicije za uredjenje mesta za selidbu (u realizaciji ovlašćenih preduzeća). Pored programa pomoći za selidbu, predviđen je program pomoć u borbi protiv varoe (žičana podnjača) i pomoć za obnovu pčelinjeg fonda (matice, paketni rojevi i rojevi na ramovima, sve proizvedeno u EU). Uslovi koje pčelari moraju da ispunjavaju da bi konkurisali za pomoć jeste da su članovi AMEXA (osiguranje poljoprivrednih korisnika u pogledu bolesti) ili da su plaćali kotizaciju solidarnosti. Tako, za pčelare sa manje od 150 košnica, minimalan iznos investicija za selidbe je 1.524 evra a maksimalan 4.573, a za one sa preko 150 košnica, maksimalan iznos je 22.867 Uslov za obnovu pčelinjaka i pomoć u borbi protiv varoe je da pčelar ima najmanje 70 košnica i da je imao stopu gubitaka od varoe 20% i više. Ta pomoć može da iznosi 1.500-10.000 evra. Kanada. Kanada je poznata kao zemlja sa visokim prinosima meda po košnici a za neke njene krajeve, kao što su Alberta, Saskatchewan i Manitoba se može reći da su medju najpogodnijim predelima za pčelarstvo u svetu uopšte. Zvanični prosek dobijenog meda po košnici u Manitobi je 167 funti, odnosno oko 75kg godišnje (jedna funta je oko 450 grama). Veliki broj pčelara već godinama ostvaruje prinose od preko 90kg po košnici i smatra neuspehom sve ispod toga! Sa tim prinosom, sa 1000 pčelinjih društava dobija se oko tona voska od voštanih poklopčića, pa se može predpostaviti da kanadski pčelari imaju vrlo veliki posao na cedjenju meda koji ide uz njih i topljenju voska. Ukrajina. Prošle zime u Ukrajini je bilo vrlo veliko stradanje pčelinjih društava, prosečno oko 50%, a išlo je čak i do 70-80%. Zapaženo je da su bolje prezimljavala društva koja su unošena u zimovnike. Bangladeš. U toj siromašnoj zemlji u jugoistočnoj Aziji pčelarstvo je sve popularnije i uz pomoć nekih domaćih nevladinih organizacija radi se na njegovom unapređivanju. Podstiče se prelaz sa gajenja indijske pčele Apis Cerana na evropsku medonosnu pčelu Apis mellifera, koja daje oko 6 puta veće prinose meda u tamošnjim uslovima (oko 60kg meda po košnici godišnje). Velika Britanija. U elektronskom pčelarskom biltenu koji izlazi na engleskom jeziku APIS-UK u oktobarskom izdanju opet je dat lep publicitet srpskom pčelarstvu, ovog puta oktobarskoj pčelarskoj izložbi na Tašmajdanu kroz reportažu Predraga Cvetkovića, sa prigodnim fotografijama Olivera Mihajlovića. Urednik Dejvid Kremp neskriveno kaže da će organizatori mnogih pčelarskih izložbi u Britaniji biti ljubomorni kada vide brojke koje karakterišu izložbu. Takođe, on pohvalno govori o pčelarstvu Istočne Evrope, navodi «dvosmerni put» između istoka i zapada Evrope, što će po njegovim rečima omogućiti da jedni od drugih učimo, na korist svih.
|
|